شکر رژیمی استویا

استویا (Stevia) یک گیاه بسیار شیرین است که از قرن شانزدهم میلادی از آن برای شیرین‌کردن نوشیدنی‌ها و تهیه‌ی چای استفاده می‌شده است. این گیاه بومی پاراگوئه و برزیل است و از آن به‌عنوان یک مکمل گیاهی و شیرین‌کننده‌ی بدون کالری یا دارای کالری کم و به‌ عنوان جایگزین سالمی برای شکر استفاده می‌شود. استویا به کنترل قند خون افرادی که دیابت دارند کمک بسیاری می‌کند. همچنین باعث لاغری نیز می‌شود.

استویا چیست؟

استویا درختچه ای انبوه است که به تیره کاسنیان تعلق دارد.

استویا یا استویا رابادیانا درختچه‌ای انبوه است که به تیره‌ی کاسنیان تعلق دارد. ۱۵۰ گونه از این گیاه وجود دارد که همه‌ی آنها بومی آمریکای شمالی و جنوبی هستند.

امروزه چین به بزرگ‌ترین صادرکننده‌ی استویا در جهان تبدیل شده است. البته این گیاه در بسیاری از کشورها تولید می‌شود. همچنین در برخی فروشگاه‌های محصولات باغی، گیاه استویا برای پرورش خانگی نیز فروخته می‌شود.

از آنجایی‌که استویا ۲۰۰ تا ۳۰۰ برابر شیرین‌تر از شکر است، بنابراین برای ایجاد شیرینی مشابه، نسبت به سایر شیرین‌کننده‌های عمده به تقریبا ۲۰٪ زمین کمتر و مقدار بسیاری کمتری آب نیاز دارد.

این گیاه محتوی ۸ گلیکوزید است. این ترکیبات شیرین از برگ‌های استویا استخراج شده و تصفیه می‌شوند. این گلیکوزیدها عبارت‌اند از:

استویوزید؛
ربادیوزید E، D، C، A و F.
استویول بیوزید؛
دلکوزید A.

استویوزید و ربادیوزید A فراوان‌ترین این گلیکوزیدها هستند. اصطلاح استویا در این مطلب به استویول گلیکوزید و ربادیوزید A اشاره خواهد داشت. این ترکیبات در طی فرایندهای چیدن برگ‌ها، خشک کردن آنها، استخراج آب و تصفیه به دست می‌آیند. استویای خام پیش از تصفیه و رنگ‌زدایی، طعم تلخ و بوی نامطبوعی دارد. برای تهیه‌ی عصاره‌ی نهایی استویا باید نزدیک به ۴۰ مرحله طی بشود.

۱۸ درصد برگ‌های استویا را استویوزید تشکیل می‌دهد. برخی از نام‌های تجاری شیرین‌کننده‌های استویا عبارت‌اند از: اِنلیتن، پیورویا، رِبیانا، استویا، استویاکاین و عصاره‌ی استویای خام.

خواص گیاه استویا چیست؟

این گیاه بومی برزیل و پاراگوئه است.

شیرینی آن ۲۰۰ تا ۳۰۰ برابر شکر است.

می‌توان این گیاه را جزو شیرین‌کننده‌های بدون‌کالری دسته‌بندی کرد. زیرا کالری بسیار پایینی دارد.

فواید استویا به‌عنوان جایگزین شکر در رژیم غذایی مبتلایان به دیابت به اثبات رسیده است.

استویا و اریتریتول برای استفاده در ایالات متحده موردتأیید قرار گرفته‌اند و به‌نظر می‌رسد مصرف متوسط آن خطری برای سلامتی ندارد.